ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ Η ΟΧΙ? ΠΟΙΟς ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...
ΘΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΚΑΡΜΑ
Όλοι έχουμε ζήσει
περιόδους
στην ζωή μας που νιώθουμε να υποτασσόμαστε σε μια, κατά βάση
ανεπιθύμητη
δράση, χωρίς να μπορούμε να επιβάλουμε στον εαυτό μας την ίδια
την θέλησή
μας. Πόσες φορές δεν ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό να αλλάξουμε
την πορεία
των πραγμάτων στην ζωή μας και, όσο και αν ήμασταν ακριβείς
και συγκροτημένοι,
τελικά οδηγηθήκαμε σε παταγώδη αποτυχία.Το αρνητικό
κάρμα (όψεις
σταυρού ή ταυ τετραγώνων μεταξύ των δεσμών της Σελήνης αλλά
και σημαντικών
πλανητών), είναι το πλέον γνωστό σε όλους ως υποχρέωση προς
διευθέτηση,
είτε το φέρουμε από προηγούμενες ζωές, είτε το δημιουργούμε
κατά την
διάρκεια της ζωής μας. Το αρνητικό κάρμα, αν δεν λυθεί,
λειτουργεί σαν
τον ιό στον υπολογιστή. Διαστρεβλώνει και διαστρέφει κάθε
λειτουργία
που αφορά το συγκεκριμένο θέμα, και μας οδηγεί μοιραία στην
αποτυχία.
Ο άνθρωπος δείχνει εντελώς αδύναμος, σαν μαριονέτα, και ό,τι
και αν
κάνει δεν μπορεί να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων
(«μοίρα»).Είναι ένα
πρόγραμμα στο
βάθος του υποσυνειδήτου μας, που ελέγχει απόλυτα τις επιλογές,
τις κινήσεις
μας και την εξέλιξή μας. Είναι μια καθήλωση της συνείδησης που
μας αποδυναμώνει
και μας καθιστά αδύναμους να αντιδράσουμε, οδηγώντας μας μέσα
από γεγονότα,,
ανατροπές και λάθος επιλογές, στο αποτέλεσμα που το
συγκεκριμένο πρόγραμμα
ορίζει. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το λένε και μοίρα ή
πεπρωμένο. Αν
το συγκεκριμένο πρόγραμμα δεν «εξολοθρευτεί» ολοσχερώς από το
υποσυνείδητό
μας, θα επαναλαμβάνει με μαθηματική ακρίβεια το ίδιο αρνητικό
αποτέλεσμα
στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε κάτι θετικό για εμάς
κατά την
διάρκεια της ζωής μας.
Αντίθετα, πολλοί άνθρωποι ενσαρκώνονται
με το λεγόμενο
«θετικό κάρμα» (θετικές όψεις με τους δεσμούς της Σελήνης,
αλλά και
μεγάλα τρίγωνα μεταξύ σημαντικών πλανητών), που είναι το
αποτέλεσμα
μιας ελευθερίας που κατέκτησαν σε μια προηγούμενη ενσάρκωση.
Έρχονται
λοιπόν απαλλαγμένοι από αυτό το μάθημα, έχοντας κερδίσει μια
σημαντική
ελευθερία. Για παράδειγμα είναι πολύ αγαπητοί (θετικό κάρμα
σχέσεων),
έχουν πλούτο (θετικό κάρμα ύλης και αυτοθρεψίας),
έχουν επαγγελματικές
ευκαιρίες κα υποστηρικτικό περιβάλλον (θετικό κάρμα κοινωνικής
θέσης).
Επίσης, δημιουργούν στην παρούσα ενσάρκωση «θετικό κάρμα»,
μέσα από
την επίλυση των καρμικών ζητημάτων τους, ή την θετική
συλλογική προσφορά,
που τους φέρνει διαρκώς ανοιχτούς δρόμους εξέλιξης.
ΠΑΤΡΟΓΟΝΙΚΟ ΚΑΡΜΑ
Ο καθένας από εμάς
ενσαρκώνεται
σε μια οικογένεια που έχει μια συγκεκριμένη ηθική πορεία, έχει
δημιουργήσει
θετικά ή αρνητικά γεγονότα στη πορεία της εξέλιξής της και
έχει διαμορφώσει
μια συγκεκριμένη καρμική αλληλεπίδραση. Πέρα λοιπόν από το
δικό μας,
προσωπικό κάρμα, είναι πιθανόν φέρουμε και το κάρμα της
οικογένειάς
μας, το λεγόμενο «Πατρογονικό κάρμα».
Υπάρχουν δυο περιπτώσεις: η γεννιόμαστε
σε μια οικογένεια
με παρόμοιο κάρμα με το δικό μας, ή υπάρχει μια
καρμική αλυσίδα στην
οικογένεια που ταλαιπωρεί όλους του απογόνους, μέχρι να βρεθεί
ο κατάλληλος
να την σπάσει, απελευθερώνοντας τον εαυτό του αλλά και την
οικογένειά
του από το βάρος του «πατρογονικού κάρματος». Φόνοι, κλοπές,
βεντέτες,
κατάρες, χωριστότητα μεταξύ οικογενειών, γενοκτονίες, άσκηση
βίας, λεηλασίες
που διέπραξαν οι πρόγονοί μας, κάλλιστα επιβαρύνουν και εμάς
δημιουργώντας
μας καρμικά χρέη.
Αν έλκετε ή
βρίσκεστε
σε καταστάσεις όπως:Σχέσεις
βίας και ανταγωνισμού. Ερωτικές σχέσεις που σας αποδυναμώνουν.
Δύσκολες
σχέσεις με γονείς. Γάμους που περνούν κρίση. Επαγγελματικές
ταλαιπωρίες
και αλλαγές. Ταξίδια ή αλλαγές τόπων. Ανεκπλήρωτους έρωτες.
Ανατροπές
και σοκ. Αίσθηση εγκλωβισμού και κατάρρευσης. Οικονομικές
ψυχοφθόρες
εμπλοκές. Απώλειες, σχέσεων, προσώπων, αποκτημάτων. Χωρισμούς
με πόνο.Αν τα
παραπάνω γεγονότα
έχουν
συμβεί πάνω από τρεις φορές στην ζωή
σας, τότε βρίσκεστε σε καρμικό εγκλωβισμό.
ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΚΑΡΜΑ
Το κάρμα έχει δυο
τρόπους
δημιουργίας και γιγάντωσης.
Ο πρώτος τρόπος είναι η ενοχή. Ενοχή που
δημιουργούμε
στον εαυτό μας, αλλά και στους άλλους για να τους χειριστούμε
καλύτερα.
Ενοχή που προκύπτει όχι μόνο από πράξεις, αλλά και από τον
λόγο μας
και από τις σκέψεις που κάνουμε. Στην ουσία, η λύση του
κάρματος είναι
το κόψιμο του φαύλου κύκλου των ενοχών. Η κατανόηση ότι, στην
ουσία,
η ενοχή είναι μια πλάνη, διότι δεν μπορώ να φταίω για πράγματα
που δεν
γνωρίζω. Για παράδειγμα, είμαι ένα παιδί που γεννήθηκε σε μια
άπορη
οικογένεια και έχω ενοχές που όλη η οικογένειά μου ζει μέσα
στην φτώχεια,
χωρίς φυσικά να ευθύνομαι γι’ αυτό. Ή, έχω ενοχές που η μητέρα
μου υποφέρει
και δεν εννοεί να εξελιχθεί, ώστε να είναι καλύτερα. Φυσικά
και αυτό
δεν ισχύει, γιατί το να μην είναι καλά η μητέρα μου αφορά μια
επιλογή
της, η οποια μάλιστα μπορεί να είναι και καρμικό της μάθημα.
Αν γνωρίζω που
ακριβώς φταίω,
στην χειρότερη περίπτωση έχω τύψεις και μπορώ άμεσα να
αποκαταστήσω
το λάθος μου, αν αφορά τον χώρο ευθύνης κάποιου άλλου. Όσο
«μπαίνω»
στην ενοχή και δεν κατανοώ ότι το δικό μου μάθημα είναι να
διευρυνθώ
και να μάθω να δέχομαι τις επιλογές των άλλων, οποίες και αν
είναι,
φτιάχνω κάρμα μαζί τους. Η περίπτωση που μπορώ να δώσω βοήθεια
χωρίς
να δημιουργήσω κάρμα, είναι κατά αρχήν να μου ζητηθεί και,
δεύτερον,
με αποστασιοποίηση. Υπάρχει η περίπτωση το αίσθημα ενοχής να
αφορά μια
προηγούμενη ενσάρκωση και να έχει κληρονομηθεί σε αυτή την
ζωή.Εδώ συναντάμε
και τον δεύτερο
τρόπο δημιουργίας κάρματος, που είναι η προσδοκία. Προσδοκία
σημαίνει
κάνω μια πράξη και προσδοκώ να καρπωθώ το αποτέλεσμα, χωρίς να
έχω ρωτήσει
το άλλο άτομο αν θέλει να μου το ανταποδώσει. Χειρίζομαι
δηλαδή μια
προσφορά μου για να επέμβω υπόγεια στην συνείδηση του άλλου,
προσδοκώντας
ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Η πορεία των πραγμάτων έχει
αποδείξει ότι
το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό. Καλό είναι λοιπόν να
λειτουργούμε
με βάση τον νόμο της ευθείας ανταλλαγής. Μπορούμε να πούμε:
«χρειάζομαι
αυτό από εσένα, ή έχω να σου προσφέρω κάτι και δεν θέλω
αντάλλαγμα ή
θέλω ως αντάλλαγμα κάτι συγκεκριμένο», και να αφήσουμε τον
άλλον να
αποφασίσει αν θέλει ή όχι να έχει αυτή τη συναλλαγή μαζί μας.