ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΙ ΣΑΣ......ΗΤΑΝ ΜΟΙΡΑΙΟ;

Για να ακουσουμε πικαντικες ιστοριουλες γεματος παθος και ερωτα

Κανένας δεν έχει απαντήσει ακόμα;

Θα ξεθάψω ένα μήνυμα που έχω γράψει κάπου αλλού και θα σας το βάλω. Βαριέμαι να τα ξαναγράφω

Ελιζαααααααα κι εγω αυτο ψαχνω
χαχαχαχα

αντε να κανω την αρχη!!!
Ηταν Σεπτεμβριος του 1999 λιγες μερες μετα το σεισμο της Αθηνας.εγω φοιτητρια στο Καποδιστριακο (απο Κυπρο) εμενα τοτε σε ενα δυαρακι στον τεταρτο οροφο στου Ζωγραφου. Μετα το σεισμο απο το φοβο μου ειχα φυγει απο το σπιτι και εμεινα λιγες μερες σε μια φιλη μου. ωσπου στις 12 του μηνα λεω καιρος να γυρισω στο σπιτι μου.παιρνω και τη φιλη μου και ξεκιναμε μαζι για το δικο μου σπιτι.στο δρομο σταματαει ενα αυτοκινητο για να μας πειραξουν.ρωτανε λοιπον μια χαζη ερωτηση τα παιρνω εγω στο κρανιο και λεω στη φιλη μου παμε.δεν τους μιλαμε φευγουν και προχωραμε εμεις. ελα ομως που κανει κυκλο και επιστρεφει.(εμενα εντωμεταξυ μου ειχε κανει εντυπωση το αμαξι γιατι πρωτη φορα το εβλεπα (lotus elise) και ηθελα να μαθω περισσοτερα)η φιλη μου να μου λεει παμε μην τους μιλας δεν τους ξερεις εγω να ρωταω για το αυτοκινητο.το θεμα ομως ηταν οτι δεν μπορουσα να δω τον οδηγο που ηταν ο καλος μου γιατι το αυτοκινητο ηταν ιδιαιτερα χαμηλο και ντρεπομουνα να σκυψω.ετσι εβλεπα μονο το συνοδηγο ο οποιοος ομως ηταν ενα παιδι μα τι παιδι (ενα εχω να σας πω ντεκαπαζ μαλλι) εντελως ασχετο με τα δικα μου γουστα.εκει που ρωταγα εγω τα δικα μου ο καλος μου μου απαντουσε και η φιλη μου φωναζε βγαζει ο αντρας μου και μου δινει μια καρτα με το τηλ του και μου λεει μετα τις 10 θα ειμαι σπιτι παρε αν θες και φευγουνε.με ρωταει η φιλη μου τι θα κανεις το τηλ?κι εγω απο τα νευρα μου της λεω θα παρω μολις παω σπιτι.τσακωνομαστε φευγει και παω σπιτι μονη μου. παιρνω τηλ στις 10 και 5 ακριβως απανταει και μιλαγαμε μεχρι τις 8 το πρωι ασταματητα. δινουμε ραντεβου το βραδυ να βγουμε μια βολτα κι εγω αισθανομαι οτι τον ξερω απο παλια. ( θυμιζω δεν τον ειχα δει καθολου ) ερχεται το βραδυ ανεβαινει και μολις ανοιγω την πορτα τον βλεπω να μου προσφερει ενα κοκκινο τριανταφυλλο.εκει τα εχασα. ψηλος ωραιος με πρασινα ματια και μαυρα μαλλια κοτσιδα.παμε βολτα στη Βαρκιζα και κατω απο το φως του φεγγαριου αρχισα να ερωτευομαι κοριτσια.απο εκεινη τη μερα ημασταν αχωριστοι αλλα ξεραμε κι οι δυο οτι αυτο που ζουσαμε καποια στιγμη θα τελειωνε κι εγω θα γυρνουσα στην πατριδα μου.το καλοκαιρι του 2003 κι ενω ημουνα για διακοπες στο νησι μου και θα ερχομουνα για να δωσω το τελευταιο μαθημα για το πτυχιο (και αφου ημουνα τρομερα στενοχωρημενη οπως κι αυτος γιατι νιωθαμε οτι ολα τελειωνουν)μου κανει προταση μαλιστα απο το τηλεφωνο να κανουμε παιδακι.μου ειπε συγκεκριμενα Αγαπη μου τι θα ελεγες αν προσπαθουσαμε για ενα μωρο? εγω χωρις να το σκεφτω λεω αμεσως ναι. αυτη ηταν η απαντηση που βγηκε απο την ψυχη μου γιατι το ηθελα οσο τπτ αλλο...δυο μηνες μετα ορκιζομουνα για το πτυχιο και λιγο πριν τα Χριστουγεννα του 2003 μαθαινω οτι ειμαι εγκυος στον πρωτο μου γιο. Κυριακη του Θωμα το 2004 παντρευομαστε με μια εγκυμοσυνη να προχωραει (ημουνα εγκυος στον 5ο μηνα). φετος κλεινουμε 11 χρονια μαζι 6 παντρεμενοι εχουμε τρια πανεμορφα αγορακια και περιμενουμε το τεταρτο μωρο μας. ειμαστε το ιδιο ερωτευμενοι οπως τον πρωτο καιρο και ελπιζω να ειμαστε ετσι μεχρι τα βαθια γεραματα...

πωπω μανου τι συγκινητικη ιστορια!!!!
ευχομαι η αγαπη κι ο ερωτας σας να κρατησει παντοτινα!!!!!

να εισαι καλα ατζουλα μου!!!

δεν εγραψες ομως και τη δικια σου...

Τοτε ημουν στα 21 και εκανα εκπομπη σε ενα ροκ ραδιοφωνικο σταθμο στα fm... Καθοτι ηταν ηδη 2 χρονια που εμενα μονη μου ειχα ξεσαλωσει και περνουσα μια δευτερη εφηβεια... ο καλος μου ηταν ακροατης και εστελνε συνεχεια μηνυματα στην εκπομπη λεγοντας χαζομαριτσες οτι ειμαι σαν κακοζυμωμενο μπιφτεκι με κρεατοελιες στο προσωπο και εγω τον πειραζα μεσα απο τραγουδια... συγκεκριμενα σε καποια φαση που κατι ειχε στειλει οτι αν δεν βρω γαμπρο θα μαι παντρευτει αυτος για να μην κλαιω και του αφιερωνα για αρκετο διαστημα ενα τραγουδακι με τους εξης στιχους :
"δεν φοραω βερα
για χαλκαδες και στεφανια εγω δεν λεω το ναι
η μανα μου συμπεθερα
με την μανα σου δεν προκειται να γινει ποτε"
εξυπνη εγω βρισκετε?
τελος παντων γινεται μια συναυλια στην οποια ο καλος μου με ειδε και του καλαρεσα [εγω ουτε που τον πηρα γραμμη] κι απο τοτε αρχισε να μου την πεφτει απιστευτα πολυ... τοτε ημουν αλλου και δεν ειναι οτι δεν μου αρεσε αλλα μου φαινοταν τρομερα ανωριμος και δεν εκανα τπτ... μετα που ανηκαμε στην ιδια παρεα ειχα μεγαλο προβλημα γιατι οταν δεν ημουν μπροστα τους ζαλιζε ολους αλλα με μενα ηταν παντα γλυκουλης και τρυφερουλης σαν παιδακι... εγω παλι ημουν λιγο σκυλα τον καλουσα καπου και τον παραταγα μονο του και τετοια.... καποια στιγμη και ενω ειχα πολυ κακη και ευαισθητη ψυχολογια τον πηρα τηλ να παμε σινεμα[παντα ετρεχε οταν τον επαιρνα, πολλα σκηνικα αλλα θα μακρηγορησω] καπου προς το τελος της ταινιας με φιλησε. ηταν πολυ φυσικα και αυθορμητα και του ειχε κοπει η ανασα κατι που με εκανε να νιωθω σαν να ειμαι στο γυμνασιο... του εξηγησα οτι δεν προκειται να γινει κατι μεταξυ μας και χαθηκαμε για λιγες μερες... αργοτερα κι αφου τον ειχα ταλαιπωρησει τρομερα τον καημενο 16/9/2007 τρωω μια φρικη την ωρα που κανω μπανιο οτι για να ειμαι ευτυχισμενη πρεπει να εχω διπλα μου καποιον που να μαι αγαπαει πραγματικα ασχετα με τον παλιοχαρακτηρα που ειχα και αμεσως σκεφτηκα τον γιωργο... αφησα το θεμα της ανωριμοτητας που με ενοχλουσε στην ακρη και ειδα ποσα καλα εχει και τι υπεροχος ανθρωπος ειναι... με το που βγηκα απο το μπανιο τον πηρα τηλ να ερθει σπιτι μου... εννοειται οτι ηρθε πετωντας αλλα λιγο ψαρωμενος... τον φιλησα και του ειπα οτι θελω να ειμαστε μαζι κλπ και περασαμε ολο το βραδυ αγκαλια... ενα μηνα μετα μου εκμυστηρευτηκε οτι δεν το πιστευε οτι ειμαστε μαζι παρα μονο οταν περασε αυτος ο μηνας και ημουν ακομα εκει... οκ ειναι ακομα ανωριμος και μαμακιας και και και αλλα ειναι ο πιο γλυκος ανθρωπος που εχω γνωρισει στην ζωη μου...

καλα η ιστορια σκιζει ετσι?
ανδρομεδα μου παντα γεροι κι ευτυχισμενοι και με το καλο να υποδεκτειτε το μωρακι σας!!!

Κορίτσια υπέροχες οι ιστορίες σας!
Εγώ ακόμα ψάχνω τη δική μου.
Μάλλον θα τη ξαναγράψω μου φαίνεται

ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥ.....
Ειναι προγραμματιστης και οταν σπουδαζα στα ΤΕΙ(Διοικηση Επιχ/σεων) ειχα αφησει το μαθημα "Προγγραμματισμος", με δυσκολευε τοτε. Εμαθα οτι εκανε μαθηματα πληροφορικης, χωρις καν να τον εχω προσεξει ποτε και ξεκινησαμε τα μαθηματα. Τοτε ειχε δεσμο με αλλη κοπελα... εγω μονο τα μαθηματα μου.... καλη μαθητρια... Αμεσως εγινε ενα κλικ μεταξυ μας.... ερωτευτηκαμε... την παρατησε.... χαχαχα για χαρη μου.... θαμπωθηκε .... Ευτυχως περασα το μαθημα.... ηταν τελειος δασκαλος... ηταν τελειος μαζι μου... του εκανα και τη δυσκολη...ξερετε δεν ενεδωσα αμεσως... ε ειχα και αρχες.... αυτο τον κρατησε κοντα μου μου λεει ακομη....και τωρα ειμαστε παντρεμενοι κι ευτυχισμενοι....